Mayer - Wymarzone Szczęście

Co ja tutaj robię? Dlaczego to robię? Czy mi się chce? Czemu mi się chce lub czemu mi się nie chce?
Takie pytania chyba każdy sobie zadaje czasami, ja może nader często, mimo, że odpowiedź jest banalnie prosta. Wszystko się sprowadza do dążenia, aby być (uwaga):

szczęśliwym

I nie chodzi mi o to, aby mieć farta, ale aby czuć się szczęśliwym, lub chociaż aby nie mieć „doła” czyli być nieszczęśliwym.

Postanowiłem zbadać temat jakiś czas temu, skoro wciąż dawałem sobie tą samą odpowiedź.
Zastanowiło mnie, czemu sławni, bogaci możnowładcy są często nieszczęśliwi przelatując helikopterem nade mną stającym od dwóch godzin w gigantycznym korku. Mało tego. Jakieś plemię w Brazylii (chyba) nic nie robi, tylko żuje jakieś liście i się wciąż błogo uśmiechają, bez względu na to co się z nimi dzieje. Są też ludzie którzy się cieszą z każdego drobiazgu i są nieszczęśliwi niby bez powodu.
Wtedy odkryłem endorfinę. http://pl.wikipedia.org/wiki/Endorfiny

Okazuję się, że coś tam w mózgu produkuje endorfinę. Ba, mało tego. Produkcję tą można stymulować (zwiększać) choćby poprzez popularną czekoladę czy alkohol, nie wspomnę o wielu nielegalnych stymulatorach. Medycy wiedzą, że czystą endorfinę też można chemicznie uzyskać, i wcale nie jest droga.

Wtedy zacząłem węszyć spisek. Bo niby dlaczego nie jesteśmy wiecznie szczęśliwi?

Pewnie znów wielkie korporacje położyły łapę na wynalazku, bo wolą sprzedawać gorzałę i inne ścierwo, niż wyprodukować masowo Pigułki Szczęścia. Politycy byliby też przychylni, bo szczęśliwi ludzie nie przyczyniają się do wzrostu produktu krajowego brutto. Sami pewnie łykają endorfinę, a nas obserwują, z uśmiechem, w tym wyścigu szczurów.

Olśniło mnie w momencie kiedy zauważyłem, że nie podają ani czystej endorfiny ani nawet morfiny przestępcom ani chorym (chorym dozują). Przecież wtedy nie byłoby problemu. Złodziej będący w siódmym niebie nie będzie nikogo napadał, mimo, iż pochodzi z patologicznej rodziny i tak jest wychowany. Bo po co.

Okazuje się, że mózg sam się broni i jest podatny tylko na wzrost dawki endorfiny, a nie da się zwiększać dawki bez końca, Jest endorfiny więcej niż było, to jestem szczęśliwy, jest na stałym poziomie lub spada, to mam chandrę, tak to działa.

Tu dochodzimy do sedna sprawy. Teraz stojąc w korkach nie złoszczę się, bo to tylko trochę chemii w moim mózgu. Nie szukam winnych, nie obrażam nikogo, gdy coś nie idzie po mojej myśli, choć wiem, że to właśnie uczucie dyskomfortu pcha tą cywilizację do przodu.

Jeśli jest mi smutno, to wiem, że to dobrze. Jestem nieszczęśliwy po to, abym był szczęśliwy później. Nie można być szczęśliwym całe życie. Upadki i wzloty. Nic mi więcej nie potrzeba, oprócz błękitnego nieba.

P.S. Pozdrawiam Anioły
P.P.S. To tylko chemia w mózgu. Tak powtarzam sobie, najlepiej to iść spać.